16/10 MEZMURLAR 69-73

[tr] Mezmurlar 69-73

^69:1 Kurtar beni, ey Tanrı,
Sular boyuma ulaştı.
² Dipsiz batağa gömülüyorum,
Basacak yer yok.
Derin sulara battım,
Sellere kapıldım.
³ Tükendim feryat etmekten,
Boğazım kurudu;
Gözlerimin feri sönüyor
Tanrımı beklemekten.
⁴ Yok yere benden nefret edenler
Saçlarımdan daha çok.
Kalabalıktır canıma kasteden haksız düşmanlarım.
Çalmadığım malı nasıl geri verebilirim?
⁵ Akılsızlığımı biliyorsun, ey Tanrı,
Suçlarım senden gizli değil.
⁶ Ya Rab, Her Şeye Egemen RAB,
Utanmasın sana umut bağlayanlar benim yüzümden!
Ey İsrailin Tanrısı,
Benim yüzümden sana yönelenler rezil olmasın!
⁷ Senin uğruna hakarete katlandım,
Utanç kapladı yüzümü.
⁸ Kardeşlerime yabancı,
Annemin öz oğullarına uzak kaldım.
⁹ Çünkü evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirdi,
Sana edilen hakaretlere ben uğradım.
¹⁰ Oruç tutup ağlayınca,
Yine hakarete uğradım.
¹¹ Çula büründüğüm zaman
Alay konusu oldum.
¹² Kent kapısında oturanlar beni çekiştiriyor,
Sarhoşların türküsü oldum.
¹³ Ama benim duam sanadır, ya RAB.
Ey Tanrı, sevginin bolluğuyla,
Güvenilir kurtarışınla uygun gördüğünde
Yanıtla beni.
¹⁴ Beni çamurdan kurtar,
İzin verme batmama;
Benden nefret edenlerden,
Derin sulardan kurtulayım.
¹⁵ Seller beni sürüklemesin,
Engin beni yutmasın,
Ölüm çukuru ağzını üstüme kapamasın.
¹⁶ Yanıt ver bana, ya RAB,
Çünkü sevgin iyidir.
Yüzünü çevir bana büyük merhametinle!
¹⁷ Kulundan yüzünü gizleme,
Çünkü sıkıntıdayım, hemen yanıtla beni!
¹⁸ Yaklaş bana, kurtar canımı,
Al başımdan düşmanlarımı.
¹⁹ Bana nasıl hakaret edildiğini,
Utandığımı, rezil olduğumu biliyorsun;
Düşmanlarımın hepsi senin önünde.
²⁰ Hakaret kalbimi kırdı, dertliyim,
Acılarımı paylaşacak birini bekledim, çıkmadı,
Avutacak birini aradım, bulamadım.
²¹ Yiyeceğime zehir kattılar,
Sirke içirdiler susadığımda.
²² Önlerindeki sofra tuzak olsun onlara,
Yandaşları için kapan olsun!
²³ Gözleri kararsın, göremesinler!
Bellerini hep bükük tut!
²⁴ Gazabını yağdır üzerlerine,
Öfkenin ateşi yapışsın yakalarına!
²⁵ Issız kalsın konakları,
Çadırlarında oturan olmasın!
²⁶ Çünkü senin vurduğun insanlara zulmediyor,
Yaraladığın insanların acısını konuşuyorlar.
²⁷ Ceza yağdır başlarına,
Senin tarafından aklanmasınlar!
²⁸ Yaşam kitabından silinsin adları,
Doğrularla yan yana yazılmasınlar!
²⁹ Bense ezilmiş ve kederliyim,
Senin kurtarışın, ey Tanrı, bana bir kale olsun!
³⁰ Tanrının adını ezgilerle öveceğim,
Şükranlarımla Onu yücelteceğim.
³¹ RABbi bir öküzden,
Boynuzlu, tırnaklı bir boğadan
Daha çok hoşnut eder bu.
³² Mazlumlar bunu görünce sevinsin,
Ey Tanrıya yönelen sizler, yüreğiniz canlansın.
³³ Çünkü RAB yoksulları işitir,
Kendi tutsak halkını hor görmez.
³⁴ Ona övgüler sunun, ey yer, gök,
Denizler ve onlardaki bütün canlılar!
³⁵ Çünkü Tanrı Siyonu kurtaracak,
Yahuda kentlerini onaracak;
Halk oraya yerleşip sahibi olacak.
³⁶ Kullarının çocukları orayı miras alacak,
O'nun adını sevenler orada oturacak.
^70:1 Ey Tanrı, kurtar beni!
Yardımıma koş, ya RAB!
² Utansın canımı almaya çalışanlar,
Yüzleri kızarsın!
Geri dönsün zararımı isteyenler,
Rezil olsunlar!
³ Bana, ‹‹Oh! Oh!›› çekenler
Geri çekilsin utançlarından!
⁴ Sende neşe ve sevinç bulsun
Bütün sana yönelenler!
‹‹Tanrı yücedir!›› desin hep
Senin kurtarışını özleyenler!
⁵ Bense, mazlum ve yoksulum,
Ey Tanrı, yardımıma koş!
Yardımcım ve kurtarıcım sensin,
Geç kalma, ya RAB!
^71:1 Ya RAB, sana sığınıyorum,
Utandırma beni hiçbir zaman!
² Adaletinle kurtar beni, tehlikeden uzaklaştır,
Kulak ver bana, kurtar beni!
³ Sığınacak kayam ol,
Her zaman başvurabileceğim;
Buyruk ver, kurtulayım,
Çünkü kayam ve kalem sensin.
⁴ Ey Tanrım, kurtar beni
Kötünün elinden, haksızın, gaddarın pençesinden!
⁵ Çünkü umudum sensin, ey Egemen RAB,
Gençliğimden beri dayanağım sensin.
⁶ Doğduğum günden beri sana güveniyorum,
Beni ana rahminden çıkaran sensin.
Övgülerim hep sanadır.
⁷ Birçokları için iyi bir örnek oldum,
Çünkü sen güçlü sığınağımsın.
⁸ Ağzımdan sana övgü eksilmez,
Gün boyu yüceliğini anarım.
⁹ Yaşlandığımda beni reddetme,
Gücüm tükendiğinde beni terk etme!
¹⁰ Çünkü düşmanlarım benden söz ediyor,
Beni öldürmek isteyenler birbirine danışıyor,
¹¹ ‹‹Tanrı onu terk etti›› diyorlar,
‹‹Kovalayıp yakalayın,
Kurtaracak kimsesi yok!››
¹² Ey Tanrı, benden uzak durma,
Tanrım, yardımıma koş!
¹³ Utansın, yok olsun beni suçlayanlar,
Utanca, rezalete bürünsün kötülüğümü isteyenler.
¹⁴ Ama ben her zaman umutluyum,
Sana övgü üstüne övgü dizeceğim.
¹⁵ Gün boyu senin zaferini,
Kurtarışını anlatacağım,
Ölçüsünü bilmesem de.
¹⁶ Ey Egemen RAB, gelip yiğitliklerini,
Senin, yalnız senin zaferini duyuracağım.
¹⁷ Ey Tanrı, çocukluğumdan beri beni sen yetiştirdin,
Senin harikalarını hâlâ anlatıyorum.
¹⁸ Yaşlanıp saçlarıma ak düşse bile
Terk etme beni, ey Tanrı,
Gücünü gelecek kuşağa,
Kudretini sonrakilere anlatana dek.
¹⁹ Ey Tanrı, doğruluğun göklere erişiyor,
Büyük işler yaptın,
Senin gibisi var mı, ey Tanrı?
²⁰ Sen ki, bana birçok kötü sıkıntı gösterdin,
Bana yeniden yaşam verecek,
Beni toprağın derinliklerinden çıkaracaksın.
²¹ Saygınlığımı artıracak,
Yine beni avutacaksın.
²² Ben de seni,
Senin sadakatini çenkle öveceğim, ey Tanrım,
Lir çalarak seni ilahilerle öveceğim,
Ey İsrailin Kutsalı!
²³ Seni ilahilerle överken,
Dudaklarımla, varlığımla sevincimi dile getireceğim,
Çünkü sen beni kurtardın.
²⁴ Dilim gün boyu senin zaferinden söz edecek,
Çünkü kötülüğümü isteyenler
Utanıp rezil oldu.
^72:1 Ey Tanrı, adaletini krala,
Doğruluğunu kral oğluna armağan et.
² Senin halkını doğrulukla,
Mazlum kullarını adilce yargılasın!
³ Dağlar, tepeler,
Halka adilce gönenç getirsin!
⁴ Mazlumlara hakkını versin,
Yoksulların çocuklarını kurtarsın,
Zalimleriyse ezsin!
⁵ Güneş ve ay durdukça,
Kral kuşaklar boyunca yaşasın; metin ‹‹Kuşaklar boyunca senden korksunlar.››
⁶ Yeni biçilmiş çayıra düşen yağmur gibi,
Toprağı sulayan bereketli yağmurlar gibi olsun!
⁷ Onun günlerinde doğruluk serpilip gelişsin,
Ay ışıdığı sürece esenlik artsın!
⁸ Egemenlik sürsün denizden denize,
Fırattan yeryüzünün ucuna dek!
⁹ Çöl kabileleri diz çöksün önünde,
Düşmanları toz yalasın.
¹⁰ Tarşişin ve kıyı ülkelerinin kralları
Ona haraç getirsin,
Saba ve Seva kralları armağanlar sunsun!
¹¹ Bütün krallar önünde yere kapansın,
Bütün uluslar ona kulluk etsin!
¹² Çünkü yardım isteyen yoksulu,
Dayanağı olmayan düşkünü o kurtarır.
¹³ Yoksula, düşküne acır,
Düşkünlerin canını kurtarır.
¹⁴ Baskıdan, zorbalıktan özgür kılar onları,
Çünkü onun gözünde onların kanı değerlidir.
¹⁵ Yaşasın kral!
Ona Saba altını versinler;
Durmadan dua etsinler onun için,
Gün boyu onu övsünler!
¹⁶ Ülkede bol buğday olsun,
Dağ başlarında dalgalansın!
Başakları Lübnan gibi verimli olsun,
Kent halkı ot gibi serpilip çoğalsın!
¹⁷ Kralın adı sonsuza dek yaşasın,
Güneş durdukça adı var olsun,
Onun aracılığıyla insanlar kutsansın,
Bütün uluslar ‹‹Ne mutlu ona›› desin!
¹⁸ RAB Tanrıya, İsrailin Tanrısına övgüler olsun,
Harikalar yaratan yalnız Odur.
¹⁹ Yüce adına sonsuza dek övgüler olsun,
Bütün yeryüzü Onun yüceliğiyle dolsun!
Amin! Amin!
²⁰ İşay oğlu Davut'un duaları burada bitiyor.
^73:1 Tanrı gerçekten İsraile,
Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.
² Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş,
Adımlarım az kalsın kaymıştı.
³ Çünkü kötülerin gönencini gördükçe,
Küstahları kıskanıyordum.
⁴ Onlar acı nedir bilmezler,
Bedenleri sağlıklı ve semizdirfç. semizdir›› ya da ‹‹Ölürken acı çekmezler, bedenleri semizdir››.
⁵ Başkalarının derdini bilmez,
Onlar gibi çile çekmezler.
⁶ Bu yüzden gurur onların gerdanlığı,
Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
⁷ Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar,
İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
⁸ İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur,
Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
⁹ Göklere karşı ağızlarını açarlar,
Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
¹⁰ Bu yüzden halk onlardan yana döner,
Sözlerini ağzı açık dinler.
¹¹ Derler ki, ‹‹Tanrı nasıl bilir?
Bilgisi var mı Yüceler Yücesinin?››
¹² İşte böyledir kötüler,
Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.
¹³ Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum,
Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
¹⁴ Gün boyu içim içimi yiyor,
Her sabah azap çekiyorum.
¹⁵ ‹‹Ben de onlar gibi konuşayım›› deseydim,
Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
¹⁶ Bunu anlamak için düşündüğümde,
Zor geldi bana,
¹⁷ Tanrının Tapınağına girene dek;
O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
¹⁸ Gerçekten onları kaygan yere koyuyor,
Yıkıma sürüklüyorsun.
¹⁹ Nasıl da bir anda yok oluyor,
Siliniveriyorlar dehşet içinde!
²⁰ Uyanan birisi için rüya nasılsa,
Sen de uyanınca, ya Rab,
Hor göreceksin onların görüntüsünü.
²¹ Kalbim kırıldığında,
İçim acı dolduğunda,
²² Akılsız ve bilgisizdim,
Karşında bir hayvan gibi.
²³ Yine de sürekli seninleyim,
Sağ elimden tutarsın beni.
²⁴ Öğütlerinle yol gösterir,
Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.
²⁵ Senden başka kimim var göklerde?
İstemem senden başkasını yeryüzünde.
²⁶ Bedenim ve yüreğim tükenebilir,
Ama Tanrı yüreğimde güç,
Bana düşen paydır sonsuza dek.
²⁷ Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar,
Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.
²⁸ Ama benim için en iyisi Tanrı'ya yakın olmaktır;
Bütün işlerini duyurayım diye
Sığınak yaptım Egemen RAB'bi kendime.

---